"Hee goochelaar!"

Ik ben goochelaar.
Dat wil zeggen dat ik goochel, kan goochelen.
Niet dat mijn identiteit goochelaar is.
En toch word ik door velen alleen als goochelaar gezien.
Sommige mensen begroeten me letterlijk met: “Hee goochelaar!”
Ik schaam me niet voor mijn goochelkunsten, integendeel.
Maar verwacht niet dat ik daarom elk moment zin heb om ‘even een trucje’ te doen.

De goochelaar is een rol waar ik in kruip.
Die ik leuk vind om te spelen.
Maar ik ben dan niet mezelf.
Het doet meer met me als ik hoor dat iemand fan van mij als persoon is, dan wanneer ik na een show de hemel in wordt geprezen.

Toch, als ik geen goochelaar was geweest, was ik nooit geweest wie ik nu ben.
Terug naar groep 3, waar ik het stilste jongetje van de klas was.
Geruisloos, vriendeloos, talentloos?
Veel kan ik me er niet meer van herinneren, maar ik weet nog de momenten dat ik in de pauze aan de voet van een boom zat.
Alleen.
Starend naar de drukke autoweg die langs het park loopt…
Juf vond me maar een vreemde jongen en ze stelde mijn ouders voor dat ik zou overstappen naar een school met speciaal onderwijs.

Mijn ouders vonden een jaartje blijven zitten goddank een beter idee.
Een rustigere klas, een juf die anders naar me keek en een goocheldoos van sinterklaas zorgden voor een oplossing.
Doordat ik ging goochelen kwam ik in contact met mensen, leerde ik me sociaal ontwikkelen, mezelf presenteren.
Ik moest wel, mensen wilden mijn truc’s zien, vonden me leuk.
Ik kreeg een ding, een eigen identiteit.
Van de stille jongen, veranderde ik in ‘De goochelaar’.
Altijd een kaartspel in mijn jaszak.
Ik kreeg aandacht door de truc’s die ik overal deed.
Op school werd ik aan alle kanten begroet met “Hee goochelaar!”
Ik vond het prachtig.

En nu?
Nu heb ik het goochelen niet meer nodig.
Nu ben ik iemand, zonder overal te hoeven goochelen.
Het kaartspel ligt nu thuis in een laatje.
Ik haal ‘m er alleen uit bij optredens, als mensen de goochelaar boeken.
Daarbuiten ben ik iemand.
Al draag ik de dingen die ik door goochelen heb geleerd de hele dag bij me.